Zondagmorgen, 7u kruip ik uit het bed…het eerste ochtendritueel komt eraan…idd een grote boodschap. Tijd om eens de krant door te nemen op de tablet en al eens te kijken naar het weer…Miljaar, de korte broek zullen we niet meer moeten aandoen dit jaar. Het zijn nog geen vriestemperaturen, maar het scheelt niet veel. De temperatuur blijkt niet boven de 10 graden te gaan. Dus op zoek naar de lange broek en de vest met lange mouwen…Lang geleden dat we dit op een zondag moesten aandoen…Handschoenen ook maar ergens gaan zoeken. Geen te dikke, ze zouden nog denken dat ik een kouschijter ben. Een beetje later een bericht op Whatsapp, 8u10 Berkemus. Check…we zullen ons best doen om eens op tijd te zijn. Snel maar ontbijten en alles klaar maken…Damn, vergeten de GPS op te laden, snel nog maar insteken…alle beetjes helpen. Ik geraak op tijd klaar, dus 8u10 gehaald.
Nog altijd korte broek en geen handschoenen aan, Nick sterk…ik krijg al kou als ik er aan denk. Bijna aan RTals Move en al een eerste pech…leegloper. Ik zal iedereen verwittigen dat we al pech hebben, dus ik rijd snel de brug op om iedereen te gaan verwittigen. Maar om 3 min voor vertrektijd, nog niemand vast te stellen, enkel de Marc. Straf…geeft weinig moed om de koude te trotseren. Soit, ik verwittig dus de Marc en rijd terug naar beneden om de band te helpen verwisselen (yeah right…toekijken en zeggen dat het allemaal wat sneller kan ja).
Een tijdje later komt er toch al wat meer volk aangereden beneden aan de brug. Toch enkelen die de kou durfden te trotseren, we zijn al met zijn 6’en….Nog gene Kris D te zien. Straf…die mist normaal nooit een rit…Dus bellen maar…Hij komt er aan…het ochtendritueel waarschijnlijk ook uitgelopen.
Eenmaal de band geplakt en ALLE rommel meegenomen, vertrekken we met zijn 7’en. En blijkbaar hadden sommigen de koude toch nog wat onderschat en ook een korte broek aangetrokken, da viel wat tegen…De Kris had dit direct gezien en besloot al direct er een snokske aan te geven…jawadde. Den deze zenne diesel was nog ni warm en het ontbijt was nog ni goed verteerd of het kwam er al bijna uit…
SCHUIVEN…ah verlossing…in de wind en het tempo zakte al een beetje. Richting Herenthout, Itegem, Hallaar,… richting het Hageland. En het Hageland zullen we gevoeld hebben. Af en toe wat pittige klimmetjes en een degelijk tempo, daarnaast nog wat druppels op onze kop deed ons al snel naar iets warms verlangen…Dus een pitstopje in ’t Klokhuis in Holsbeek om 5 warme koffies en een colake. Ondertussen begon het nog wat harder te regenen, dus we hadden nog tijd om een 2de jat te nemen.
Een bikke later was het toch wat droger en had Bart onze zadels drooggemaakt en stonden we vertrekkensklaar. De koude was weer efkes te voelen dus het tempo ging weer wat hoger, samen met wat klimmekes.
Bijna thuis toch nog 2 kleine accidentjes, eerst in Tongerlo wat verkeersagressie van een haastige autobestuurder die dacht dat hij op een autostrade zat….maar het was een fietsostrade. En een bikke later in Noorderwijk nog een platte band van de Guy, straffe banden die Continentals Vittoria’s. Ondertussen kwam de Marc er weer voorbij gevlogen en die ging er voor zorgen dat ons drinken klaar stond. Een dikke 10 minuten later (!!!) zaten we terug op de velo om ons eerste echte herfstrit te voltooien. Een pittig ritje in de eerste kou…iedereen had er precies last van.
Gelukkig stond er een warme choco klaar om ons terug goed gezind te maken.
