Weeral (!!!) een wisselvallige ochtend. Op de buienradar alvast geen regen, wel veel wind, maar tenminste droog tot 13u. Dus den deze (Getske) had zich enkel klaargemaakt tegen de relatief koude die er heerste. 8u30 stonden we met zijn 6-sen klaar om te vertrekken..Maar eerst nog een woordje van de voorzitter. Iets van inhouden, met de traagste rekening houden en samen uit samen thuis. Aangezien iedereen van de A’s aan het wegdromen was over wie we allemaal zeer gingen doen vandaag, vertrokken we 3 min later richting Holland.
De wind stond in ieder geval in de rug, van regen was er nog geen sprake, hoewel de grond op sommige plekken toch voor natte voeten zorgde. Na 10 min waren de regels nog wat verder vervaagd en ging het tempo de hoogte in richting Blauwe Kei. Op de brug viel onze mond plots ver open, we werden voorbij geraasd door een blauwe jonge gazelle van het vrouwenteam van Quickstep….De meeste waren nog aan het bekomen van de jonge schoonheid, behalve die op zijne nieuwe gele Velo (of moet ik zeggen Geile velo :-P). Als een echte Indiaan zette NP de jacht in, maar zijn pijlen schoten wat te kort. Dus was het aan de “ietwat” jongere garde om het toch iets langer vol te houden :-P. Met snelheden boven de 45km/u werd het laatste gaatje eventjes gedicht door de Kurt en Steven (int wiel), maar die laatste leek meer een verloren voorwerp van Sabine mee te sleuren van de nacht voordien of was het toch van a bloc te rijden? Eenmaal dat we merkten dat de jonge gazelle toch niet te grijpen viel, kwam het groepsgevoel weer naar boven. Even een kleine uitleving van zijn allen, maar de weg naar huis was nog lang (en windop)!
Eenmaal in Luyksgestel aangekomen was het tijd voor een koffietje. We waren juist op tijd, de kussentjes werden nog op de stoelen gelegd en we werden verwend met een hete koffie. 2 koffietjes later vertrokken we terug op de velo. Nog geen 5 min weg en we kregen een eerste echte goede regenbui op ons. Effe een quickstop voor de platte mannen om een “regenfraske” aan te trekken om daarna tegen een stevig tempo terug te vertrekken. Het was stillekes in de groep…ofwel lag het aan de regen ofwel was iedereen in zijn dromen de jongen gazelle nog aan het inhalen.
De wind deed met zijn momenten goed zijn best om het ons nog wat moeilijker te maken, maar al bij al bleef het stevige tempo er goed inzitten. Met als gevolg dat we toch een 32gem hadden tegen dat we aan de fitness waren. Met dit weer, zeker en vast niet slecht.
