8u30 was de afspraak. Een paar afwezigen, sommigen op reis, sommigen op weekend om te herstellen van hun lange rit (richting weekend). Een man misten we nog en met zijn allen waren we aan het hopen dat de Michel ook afwezig ging zijn. Maar als je over het duiveltje spreekt, dan zie je zijn staart(je).
Dave was nog aan het twijfelen om met de B’s mee te rijden, maar besloot toch “wijselijk” om met de A’s mee te rijden. We vertrokken richting Noorderwijk, Getske had al beter in zijn bed blijven liggen, maar dan hadden de wulpse blonde niet zien lopen…Nala, met bazeke op stap…voor sommige werd de dag al wat beter…Getske…die was blij dat hem ongemerkt het huis passeerde en mocht verder rijden :-).
Het tempo lag meteen redelijk stevig…mede dankzij Michel die nog even op adem moest komen, vooral van de rode wijn. Den Tom, die was zijn spaken aan het tellen, volgens mij mistte die er toch een paar, zijn schakelbak maakte af en toe vreemde geluiden, Raf die was de putten in de weg aan het tellen (“elke keer dat die Peeters ni meerijdt, kutbanen”), den Dave…lag plat op het stuur op zoek naar extra energie, De Kris die was in alle rust aan zijn olifant aan het denken…en Getske hing er ergens tussen om af en toe een (welgemeende) middenvinger op te steken (naar de man met stoppelbaard, blijkbaar de nieuwe trend…iets met karakterkop en niet zo afgetraind lichaam blijkbaar)
De eerste bergskes werden nog redelijk overleefd om effe een koffietje te nuttigen in het cafeetje aan de kerk in Nieuwrode. De jongedame die ons meestal bediend had verlof, dus na 1 koffietje besloten we om het “Rot” te trotseren.
Na het Rot, ging het tempo nogmaals de hoogte in, de rode Wijn was al lang vervlogen en de olifant zette zijn slagtanden in het stuur. Ondertussen nog wat regen op onze kop en wat nattigheid aan de voeten om verder richting Herentals te zetten.
Weeral een top-ritje om U tegen te zeggen!
