Als wegkapitein van de B’s begint de voorbereiding voor de rit van zondag al op donderdag met de weersverwachting op te zoeken. Zondag 29 september beloofd koud maar zonnig te worden en de wind zou uit het zuiden komen. Aangezien we proberen om altijd wind in de rug terug te komen wordt het dus een rit richting het Hageland.
Ergens was er bij mij iets blijven hangen dat de A’s enkele weken geleden de Vlooybergtoren zijn gaan zoeken maar ze hebben die toen niet gevonden. Zou het met de B’s wel lukken om daar te geraken? Ik ga de uitdaging aan om een mooie toer te tekenen langs de Callboys toren. Bij het tekenen heb ik al door dat dit waarschijnlijk de pittigste rit van de B’s van dit seizoen zal worden met 84km, +400HM en bijna 2km onverhard. Maar we zijn eind september, we hebben allemaal al goed gereden dit jaar, de conditie zit goed, dus het zal ons wel lukken.
Zondagmorgen, 8u30, het is inderdaad koud maar toch staan we met 8 klaar om te genieten van een zonnige rit. Via Westerlo rijden we zuidwaarts en vanaf Bergom krijgen we de eerste hoogtemeters voor de wielen. Over glooiende wegen rijden we naar Langdorp voor de eerste gravelstrook van de dag. We rijden verder zuidwaarts via Rillaar en Tielt-Winge maar ondertussen zijn de hellingen al wat langer en steiler geworden waardoor bij sommigen onder ons de frank aan het vallen is dat dit wel een stevige rit wordt.
Halfweg de rit passeren we de Alsberg en niet veel later komen we bij de 2de gravelstrook met hier het doel van deze rit, de Vlooybergtoren.
Even stoppen voor wat fotokes en enkele kilometers verder stoppen we weer maar deze keer bij een zonnig terras voor onze welverdiende koffie.
Na de koffie is het terug via glooiende (? Hoe moet je dat eigenlijk beschrijven want soms is het echt wel stevig bergop en bergaf) wegen richting huis. Hoewel sommigen het moeilijk krijgen houden we toch de groep mooi bij elkaar want samen uit, samen thuis en komen we tevreden aan bij RtalsMove.