Nog maar de 2de rit van het seizoen en reeds een lange rit in het vooruitzicht. En daarbij voor iedereen een korte nacht. 2u werd 3u tijdens de nacht, dus voor sommigen onder ons ging het extra pijn doen.
S’ morgens uit dat bed, eerste keer dat je wakker wordt door de wekker, anders zijn we reeds aangekleed, de hevige fietsers die we zijn en dan blijkt dat het toch vrij frisjes is en dat het precies redelijk waait. Dus die beentjes best maar insmeren.
Met zijn elven vertrokken we aan Hertals Move. Een redelijke opkomst, dus besloten we toch regelmatig op de weg te rijden…de meeste mensen lagen toch nog in hun bed.
De wind richting Baarle-Hertog zat mee, en dat voelden we ook. Direct een redelijk tempo. Ergens onderweg verloor den Dave nog zijn ketting, maar dat was redelijk snel gefietst. Dus eerst nog wat “zeikers” die hun vatje moesten legen.
De typische lange weg richting Baarle-Hertog hebben we deze keer vermeden, net nu de wind eens in de goei richting stond. Meestal is het duwen en sleuren aan de fiets om dat stukje tot een goed einde te brengen.
Het cafeetje van de D&B, was ditmaal op een andere plaats, juist op de grenslijn tussen Nederland en Belgie. Met 1 voet stonden we in Nederland, met de andere in Belgie…onze tongval liet het niet ontvallen.
Eenmaal terug da fietske op, zat de wind niet 100% maar het had erger gekund. Om de 2 km gedraaid en als het echt te erg werd om de km…of soms nog wa sneller 😛
Soit, met zijn elven toch wat plezanter met dit weer en het tempo er goed kunnen inhouden. Na 109,65 km (just geen 110), tegen 32,5 aankomen, op de 2de rit van het jaar…zeker en vast ni slecht.
Op naar de volgende rit (en wat beter weer).
