Het is al even geleden maar de A’s waren, was het door de paaseitjes rapen, was het door paaseitjes te moeten leggen, was het door nog vakantie.. nog eens in de meerderheid t.o.v. de B’s 😊.
Jawel 10 aanwezigen waarvan 1 ons voor de rit al wist te melden dat ook hij tijdig ging afdraaien wegens orders van het thuisfront. Zoals altijd we noemen geen namen.
De rit bracht ons naar Lommel (Loemel voor die van de kempen), een klein 100km met een licht briesje volgens onze weerman Raf.. Dat briesje leek mij alleszins toch net iets harder dan de voorspelling.
Op een leuk drafje met telkens toch 4km zwaar kopwerk en via onvermijdelijk wegenwerken waar onze wegens scheiden met Getske (heb ik nu toch zijn naam vermeld.. tedju) kwamen we met 9 aan op de markt van Lommel (Loemel), hier werden we na een opmerking gellleeee gaaat die tafffeeells tooooocch terug op zijn plaaaats zetten met open armen ontvangen door een Limburg/Braziliaanse zingende cafebazin.. Het was dan ook pasen, we kregen namelijk hard gekookte en geverfde eitjes die ons smaakte.
Over onze terugweg kan ik redelijk kort zijn, de wind en derny E10 bracht ons met een 35km/u gemiddeld terug op de markt in Herentals waar we mochten genieten van lekkere boterhammekes van Cafe den Druyts. Waar naast een 10 a 15min stilte van toch sommige deelnemers er nog gezellig gekeuveld werd over de rit, het tempo de sfeer en het verrassende goed weer.
Van de hel naar de hemel en … terug!
8h31, Getske nog maar net terug uit het zonnige Spanje vervoegt onze gelederen en
weg zijn wij. Ja, wat aan de frisse kant (toch enkelen met korte broek), en met zijn
negenen vertrokken wij richting “Loemel”. De weergoden zijn ons eerder gunstig
gezind, gene regen in het verschiet, integendeel de zon doet aardig haar best om
onze handjes op te warmen….
Ondanks een zachte oosterbries vertrekken wij kanaalsgewijs tegen een (toen nog!)
aannemelijk tempo, alwaar de meesten nog nakeuvelen over de koers (den
Brabantse Pijl), gaat het nadien verder aan een strak tempo. De kilometers smelten
als sneeuw voor de zon doordat er aardig wordt rondgedraaid in ons peletonneke.
De overal te pas en te onpas opduikende werven op onze wegen brengen even
soelaas, zodanig zelfs dat wij uit de klikkers moeten om een alternatieve route te
zoeken, spek voor de bek van onze Nick natuurlijk.
Getske houdt het in de omgeving van Balen voor bekeken wegens familiale
festiviteiten, oei plotseling nog met zijn achten en daar gaat het tempo alweer de
hoogte in (de Hel, al goe dat er geen bloesems in ons zicht staan, ik zou er niet veel
genoten hebben. Ondanks het oponthoud bereiken wij het Kerkplein in Loemel meer
dan op tijd. Wij sleuren de terrastafels tot een plaats in ’t zalige zonneke en worden
op de koop toe op onze wenken bediend door uiterst geraffineerde, Surinaamse (met
een ietwat Sanbalachtige, Braziliaanse achtergrond) deerne. (Geen dirndel hé) . Tot
ons aller verwondering krijgen wij als toetje bij onze koffie en een wafel en een
gekleurd gekookt tikkeneike ! Vette service noem ik da ( den Hemel).
Na even zoeken in ’t stad komen wij terug op het parcours en vinden ons geijkte
tempo terug. Met de wind grotendeels zijdelings in de rug stuiven wij richting Hertals.
Wij draaien door alsof het lieve lust is. Wanneer wij aan het oud stort (Olen)
toegekomen zijn en ondergetekende al even in het vagevuur zit, komt ancien E10
ons op zijn carbonnen ros (ik had het eerst nog niet door, doch ie hebt zijn
electrische ondersteuning even opengezet) voorbijgevlogen en vraagt of wij nog iets
over hebben…
De Kris beantwoordt zijn demarrage met de vingers in de neus, bij mijzelf en de Ken
die die de dag ervoor ook al uit zijn pijp gekomen was, is de hel dichterbij dan het
vagevuur… Maar aan het kruispunt van de Ring komt alles weer samen en rijden wij in gruppo
den Druyts binnen … alwaar wij ons buiten (slechts deels zonnig) op het terras
neervlijen en genieten van een paar boterhammen met kaas en kop!
