De hamvraag van de dag: wie gaat er op zien tegen de Pogio.
Om 8u28 nog maar weinig volk van de A’s…iedereen ging precies hun kat sturen, terwijl er maar enkelen afgezegd hadden. Nog geen minuut later zien we er in de verte nog enkelen verschijnen, waardoor we met zijn 7’en richting de Pogio reden.
Het was warm, maar niet zo warm als de vorige dagen, er stond nog wel wat wind, maar initieel viel het wel mee.
De rit op zich was niet zo lang, een van de wegkapiteins moest op tijd thuis zijn, dus er kon wat doorgereden worden. Iedereen nam om de 3km’s de kop om het tempo er wat in te houden. Af en toe werd de neus geblazen, met inachtname de memo van de voorbije week.
In Gerhagen, was er een kleine lus voorzien…of waren we iets kwijt gespeeld dat we er zeker nog eens moesten passeren…soit…een klein luske waar is goed mee gelachen werd.
In dienst aan het Station, zochten we dan maar een cafeetje om een koffietje te drinken of voor ene, die achteraf wist wat er ging komen, toch een fantaatje te kiezen.
Dat er nog een klimmeke ging komen wisten we allemaal, maar moest da nu direct achter die snickers, da cakeske en die koffie…blijkbaar wel. De Pogio van Diest, blijft een ambetanterik…Na de brug en de bocht volgt een scherpe bocht, waarbij je toch wel moet zien dat je klein genoeg staat om door te zetten…buiten DJ Eric natuurlijk…al stoempend op zijne groote ging hij er van door…de rest in het zog en afzien. Dedju, kloteberg (heuvel?)…eenmaal het eerste lastige stuk een bikke recupereren om het 2de stuk nog in te zetten…Miljaar,afzien en buiten adem. Den Eric begon al een bocht te maken om te kijken waar iedereen zat.
Iedereen bekomen van het klimmetje om daarna, tegen de wind terug naar huis te rijden. Richting Wiekevorst draaiden er 2 af om op tijd naar de luchthaven te rijden, de rest kon beginnen doorrijden nu :-P.
Eenmaal aangekomen in HRTals move, direct wa recovery drank en wat hapjes…Shit, just die waren op…@Paul Pot…bij bestellen aub. Gelukkig hadden we Margot, die was 25(of was het 52) geworden en trakteerden ons op een lekkere frisco! Schol Margot…op nog vele jaren
Kortom, een schoon ritje, goei wegen…de Pogio…altijd een beetje afzien, maar daar worden we sterker van…dus op naar meer!
Tot de zondag…
