Met 24 kilometersleden (volgens de statistieken) vertrokken we stipt en met enig geroesemoes richting noorden van ons klein landje. Ook onze fotograaf van dienst was aanwezig voor de groepsfoto. Voor de eerste maal mocht er dan ook op de openbare weg gereden worden en onder het toeziende oog van Nick werd ons peloton op gang getrokken. Het tempo werd perfect in toom gehouden zodat we ons zelf even waande als echte toeristen. Lachen, straffe verhalen vertellen, nieuwe fietsen beoordelen, vakantieplannen uit de doeken doen, feestje bouwen (Guykes), alles kwam aan bod over ieders lippen. Dit was ook wel nodig want de temperatuur wilde dan ook wel niet echt mee. Achteraan het peloton bevonden zich vooral een deligatie van de A groep. Als schrijver (die altijd gelijk heeft) ben ik van mening dat zij niet hun dagje hadden. De gezichten waren wat bleekjes of was het van de nevel? Na 45 km werd er dan ook een stop voorzien om een bakje koffie te verorberen. Dit had wel enige voeten in de aarde maar na 30 min had ongeveer iedereen zijn drank. Nick en nog enkele namen ons terug op sleeptouw om de laatste 27 km in goede banen te leiden. Bij aankomst in ons lokaal stond de fotograaf op ons te wachten om enkele mooie filmpjes te maken. Alvast bedankt daarvoor. Na iedereen een zitje bemachtigd te hebben kwamen dan ook de beloofde boterhammen met kaas en kop en heel veel mosterd (vooral voor Getske).
Vanuit deze ooghoek zou ik dan ook het bestuur en iedereen die nauw betrokken is met deze mooie club bedanken voor deze mooie rit en hopelijk kunnen we dit meermaals organiseren.
Nu is mijne inkt op en ga ik mijn fiets kuisen.
Groeten
Filippo Polzato
