Ons Wendy en Carolien toch wel straffe madammen, hoedje af.
Zoals ik op voorhand wist zou de opkomst aan de magere kant zijn omwille van het zon overgoten verlengde weekend. Ik had het dan ook met het rechte eind, voor de A’s waren er 4 dappere Hollanders, voor de B’s 3 Paalse plassertjes, voor de C’s 2 mannelijke en 2 vrouwelijke Balenaren.
Ik vond het dan ook een wijze beslissing om de B’s samen te smelten met de C’s om onze rit met 7 te starten richting Paalse plas (https://fietscafesurplas.be/) . De A’s gingen richting Baarle Hertog om Joost Klein op te halen van Zweden. Het verdere verslag zal nog wel volgen (zie 12 mei 2024: Brownies & Downies).
Met de zon en de deugddoende wind reden we met ons 7 tegen een gezapig tempo richting Paalse plas met dank aan onze ritarchitect Joeri. Langs kronkelende wegen en mooie fietspaden waar sommigen nog nooit geweest waren werd onze rit echt de moeite waard om op Moederdag de afwezigen ongelijk te geven. Ons Wendy en Carolien genoten er ook met volle teugen van en wisten het tempo moeiteloos te volgen. Onze op voorhand vastgelegde tussenstop was dan ook een zomers succes.
Jan was met zijn koffie en cola zero zijn hoogtestage die hij in de week gereden had met hand en tand aan het uitleggen hoe dikwijls hij boven op Paul moest wachten. De form was er alleszins.
Met nog 36 km op de teller reden we terug naar Herentals met de wind in de rug. Het tempo lag dan ook wat hoger maar iedereen kwam met een brede glimlach aan in ons clublokaal. Op deze zomerse dag was het voor iedereen genieten van deze mooie rit.
Tot de volgende
Filippo Polzato
