Van de hand van Getske
Van de hand van Paul
8u05 Berkemus…Daar begint meestal de zondag mee. Deze keer zat ondertekende nog op’t toilet (op de pot) dus hij ging proberen om op tijd te zijn. Precies of hij was anders op tijd :-).
8u05 juist gehaald, dus snel met zijn 2’tjes naar de HRtals Move. Eenmaal daar aangekomen was er nog geen volk bij de HRtals Move, maar stonden enkelen hun fietske nog uit hun auto te laden. Stilletjesaan begon de rest ook te arriveren. We waren reeds met 6, maar waaronder 1 jonge knaap die nog herstellende was.
8u30, 1 man die nog ontbrak, de voorzitter…wss nog op de pot dus we gaven hem nog enkele minuten. In de verte toch een verschijning, dus we vertrokken almaar richting den Helsen.
Iedereen vermoedend dat de Paul wat te lang op zijne “pot” had gezeten…maar niks was minder waar. Hij “moest” van zijn madam de afwasmachine nog leegmaken. Gelukkig was er geen enkel ander madam in de buurt die dit hoorde of we zouden volgende week allemaal te laat zijn :-P.
De rit vertrok op een gezapig tempo…iets boven de 30 met wat zijwind richting Oevel. Af en toe ging het tempo wat de hoogte in en af en toe ging het ook naar beneden…Kwestie van iedereen content te houden. In het Hageland, kwam er af en toe toch eens een heuveltje tussen waardoor de “snelle” mannen eventjes halt moesten houden… Eenmaal de “trage” mannen boven waren, konden we er weer in vliegen…Van empathie was er totaal geen sprake…Volgens mij kennen ze dat ook niet in het wielrennen…
De rust in Café de Zwaan in Lubbeek kwam als geroepen. Een gekend café voor sommigen, maar hoe de binnenkant er uit zag, wist geen kat. Ofwel te veel pinten telkens, ofwel telkens op het terras gezeten.
Aangezien de bitterballen in HRTals Move op ons lagen te wachten, vertrokken we reeds na 1 consumptie. Of was het “Het Rot” waarvoor de meesten schrik hadden. Na het rot, was het enkel maar bergaf en windaf en dat had duidelijke gevolgen…het tempo ging de hoogte in en voor sommigen onder ons was het het wiel pakken of verzuipen.
De slotklim lag in Herentals aan de laatste brug. Eentje schoot, volgens mij in kramp, maar ook naar voren om als eerste aan de voet van de klim te beginnen…waar hem geëindigd is, geen idee, maar naar het schijnt heeft hij nog even moeten bekomen in zijne otto 😛 (enkel van horen zeggen he).
Het was weer een plezante rit, schoon landschap en af en toe wat zottekes doen. Jammer genoeg ook wat meer opletten door de bladeren op de weg, maar zolang het droog is, blijven we ervoor gaan!
Met zijn zevenen vertrokken wij zondag bij het krieken van de dag richting Lubbeek voor een dikke 90 km. Hopend op een vleugje zon, ijdele hoop dus ….
Doch met de milde temperatuur was het aardig bollen over de glooiende heuvels.
Ondergetekende, Paul had dan wel zijn korte broek aangetrokken en tijdig de pot opgezocht, maar had wel de tijd uit het oog verloren. Met een extra cartouche kon ik toch nog tijdig aansluiten bij de groep.
Wij vertrokken met de wind op kop richting Westerlo, Testelt over Tielt-Winge en Meensel-Kiezegem naar Lubbeek. Onderweg bleek dat Getske altijd een half wieleke voor had op de anderen, dat de Kris de sterkste op souplesse draaiende Kilo(M)eter is, dat de Nick over de zwaarste motor beschikt, dat den Tom heel vlot naar boven kan rijden, dat de Guykes heel erg zijn best deed, doch dat de 178 km van de dag voordien hem op het einde de das omdeden (toch chapeau Guy!) , dat de zoon (Lennart) van de Tom naar boven fladdert alsof het een lieve lust was en mij zelfs een duwtje kwam geven op het steilste stuk van de klim! Enfin ikzelf heb, als gepensioneerde, mee kop getrokken en was al blij dat ik bergop de schade kon beperken….
De korte koffiestop in Lubbeek op het kerkplein deed ons deugd en na het galmen (toch wel heel luid) van de kerkklokken, vertrokken wij met de wind in de rug richting huiswaarts. Met nog enkele hellingen (in totaal toch weer 411 meters, maar peanuts in vergelijking met de 1545 hoogtemeters op 84 km in Francorchamps) voor de boeg reden aan een almaar strakker tempo via het Kasteel van Horst, richting Begijnendijk, Booischot en Herenthout naar Rtals Move. Daar konden wij naar hartenlust genieten van de nodige recoverydranken en calorierijke snacks.
Bedankt alweer voor de toffe rit en op naar de afsluiter van de volgende week!!!
