Na een skip van vorige week werd mij het verslag van vandaag op moederdag in mijn schoenen geschoven.
Bewust of onbewust met een glaasje rosé in de hand langs de ene kant Dave en langs de andere kant Bin is de concentratie op mijn toetsenbord moeilijk, dan nog eens de brede schouders van mijn vrouw en mijn goesting zakt in mijn laptop naar de keiheuvel van Balen.
Sommige moe gestreden van de RVV kozen voor hun honger te stillen met de B’s. Was dit de goeie keuze?
De B’s onder leiding van onze Joeri vertrokken met 9 leden naar de keiheuvel Balen, met enkele A’s, zomerse temperaturen, de steeds vervelende NO wind werden de eerste kilometers ( 40 km) op een rustig tempo afgewerkt.
Na wat vliegtuigspotten waar sommigen de goesting hadden om gewoon blijven te zitten en niet meer op de fiets te kruipen op één van de mooiste terrassen van de Kempen begonnen we aan de laatste 40 km.
De laatste kilo(m)eters wat moet ik daar over zeggen: bochtenwerk, wind in de rug, en er was geen communicatie. Begrijp me niet verkeerd het tempo werd aanzienlijk opgedreven. Concentratie en doorzettingsvermogen was aan de orde.
Met een gemiddelde van 29km/h bereiken we Herentals om de zomerse hete bitterballen in onze droge of natte mond te steken. Daarbij had ik maar één conclusie bij aankomst: de A’s zaten al op het terras met hun benen op en neer te bewegen: niet genoeg gereden of tot het gaatje gegaan, de C’s met een hele opkomst met de 2 vingers in den neus.
Beste leden vervoeg U tot het B team.
Ik ga mij nu 2 weken in een zuurstoftent zetten om de Spaanse kastanjetten en de flamigno te dansen met onze Bin. ( als ik van de Dave goedkeuring krijg, maar gaat geen probleem zijn zegt hij).
Voor de vertrekkers naar Spanje: hou het veilig , voor der thuisblijvers the same.
